(ŁOBEZ) W minionym roku szkolnym uczniowie klasy 1a i 1b liceum uczestniczyli w projekcie Instytutu Goethego pod nazwą „Detusch hat Klasse”. Istotą tego projektu było przekształcenie gabinetu języka niemieckiego w miejsce sprzyjające nauce przedmiotu. Uczniowie mieli za zadanie wypracowanie pomysłów, ich prezentację oraz znalezienie konsensusu. Kolejnym etapem była rozmowa z dyrekcją szkoły i przekonanie do naszych pomysłów. Ostatnim elementem naszych działań stała się już sama realizacja zatwierdzonym planów.
Mamy za sobą wiele pracy. Zapoznaliśmy się na samym początku z poradnikami, w których wyszukiwaliśmy wiele rozwiązań mogących urzeczywistnić nasze plany. Nie spodziewaliśmy się, że aranżując przestrzeń w klasie, będziemy poruszać się w obszarach, które dla większości z nas były obce. Architektura, psychologia uczenia się i negocjacje to tylko niektóre dziedziny, z którymi mieliśmy styczność, pracując nad projektem. W grupach i parach podjęliśmy wiele trudnych decyzji, które nie każdemu podobały się od samego początku. W końcu udało nam się ustalić, jak naszym zdaniem wygląda optymalna przestrzeń do nauki, która będzie wspierać uczenie się oraz relacje między uczniem a nauczycielem oraz samymi uczniami.
Znaczącym elementem działań i jednocześnie wyzwaniem okazały się rozmowa z dyrekcją oraz zebranie funduszy na realizację pomysłów. Nasze zamierzenia spotkały się z wielkim zrozumieniem pani dyrektor, więc wykorzystaliśmy także jedną z jej propozycji i zaprosiliśmy do udziału w projekcie uczniów klasy 2 technikum hotelarskiego. W celu pozyskania środków finansowych zorganizowaliśmy jarmark bożonarodzeniowy. Sprzedawaliśmy na nim galaretki, ciasto oraz kartki bożonarodzeniowe. Chętni mieli okazję, sfotografować się z reniferem i śnieżynką. Dużą trudność sprawiła nam jednak rezygnacja z konkretnych planów z powodu niedoboru środków finansowych.
Inaczej niż zwykle uczyliśmy się języka niemieckiego, przede wszystkim działając. Często wykorzystywaliśmy aplikacje i programy internetowe. Smartfony i gry planszowe także gościły na naszych zajęciach. Wcielaliśmy się w role rodziców, uczniów, dyrekcji i ekspertów. Pomogło to nam we właściwej realizacji naszych zadań. Clou naszego projektu stanowiły współorganizowanie, współdziałanie i współodpowiedzialność. Wiele pomocy wykonaliśmy samodzielnie – tabele gramatyczne, memy i plakaty edukacyjne to tylko nieliczne z ozdób znajdujących się na ścianach naszej pracowni. W celu podsumowania naszych działań przygotowaliśmy sprawozdanie w języku niemieckim, film obrazujący nasze działania oraz spotkanie z uczestnikami projektu, dyrekcją szkoły oraz pracownikami niepedagogicznymi, którzy nas wspierali.
Uczniowie innych klas, którzy odbywają zajęcia w nowym gabinecie sądzą, że w pracowni jest schludnie i zmian dokonano „ze smakiem”, ponadto inny wystrój pracowni pozytywnie wpływa na atmosferę w klasie. Już w momencie wejścia do sali widać, jakiego przedmiotu będą się uczyć. „Hitem” dla uczniów jest kącik z memami w kolorowych ramkach oraz mapa Niemiec wykonana przy pomocy farby tablicowo-magnetycznej, po której można pisać kolorową kredą. Są jednak uczniowie, którzy ubolewają z powodu zniknięcia tabeli z formami czasowników nieregularnych i nie mogą doczekać się nowych pomocy dydaktycznych. W trakcie pracy nad projektem wykorzystaliśmy nasz potencjał i okazało się, że wiemy i potrafimy wiele. W tej chwili jesteśmy bogatsi o wiedzę, jakie umiejętności posiadamy, co potrafimy robić dobrze oraz znamy pasje innych. Jesteśmy też świadomi swoich mocnych i słabych stron. Głos uczniów i ich dobrowolne zaangażowanie odgrywały istotną rolę w procesie zagospodarowania na nowo przestrzeni klasowej. Dostrzeganie problemów, ich rozwiązywanie, współdecydowanie i ponoszenie odpowiedzialności to zadania dla dorosłych, z którymi uczniowie klasy pierwszej poradzili sobie świetnie. Mimo że nie zakwalifikowaliśmy się do finałowej szóstki, to jesteśmy bardzo usatysfakcjonowani naszą pracą, Zrobiliśmy duży krok do przodu, a umiejętności typu: prezentowanie własnych pomysłów, słuchanie i rozważanie argumentów innych osób, wspólne poszukiwanie rozwiązań i podejmowanie decyzji w grupie, czy wreszcie ponoszenie odpowiedzialności za podjęte działania, które zdobyliśmy, zaprocentują w przyszłości i to nie tylko na języku niemieckim, lecz także w dorosłym życiu.
Małgorzata Wojciechowska, nauczycielka języka niemieckiego w Zespole Szkół im. T. Kościuszki w Łobzie
